Recenzja klawiatury mechanicznej Roccat Ryos MK Pro z przełącznikami Cherry MX Brown

Na czym testowane?

Przede wszystkim na strzelankach. Wymagania stawiane przed klawiaturą pod kątem działania tutaj są nie do przecenienia, więc przydało się rozegranie paru meczy w CS’a. A poważnie, to testowane na czym się tylko dało. Szczególnie dobrze grało mi się w Elite: Dangerous, która z racji specyfiki (symulator kosmiczny) wymaga używania niemal całej klawiatury. No żebym nie wiem jak się starał, to nie ma się czego przyczepić. Mechanizmy pod klawiszami, w tym przypadku brązowe, sprawiały się idealnie za każdym razem. Nie było ani razu sytuacji, w której coś nie zadziałało, albo się spóźniło, albo pozostawiało cokolwiek do życzenia. Funkcja Anti-ghosting sprawdzana była na wyścigach i na grach sportowych.  Niezniszczlna jakość.

A co mi się nie podobało?

Wychodzi na to, że klawiatura idealna, bo do tej pory to pieję z zachwytu i niczego się nie czepiam. No właśnie nie do końca. Początkowo Roccat Ryos wymaga przyzwyczajenia. Blok klawiszy po lewej, M1 do M5 jak na mój gust jest stanowczo za blisko i można przypadkowo odpalić sobie na przykład makro, zmuszające naszego przeciwnika do zastanowienia z kim spała jego matka, zamiast naciśnięcia klawisza Ctrl. Po jakimś czasie można do tego przywyknąć, ale jest to niebagatelny problem, szczególnie, kiedy ktoś ma dłonie większe niż 12-letni chłopiec z Chin. Kolejna rzecz, to opisany już diabelnie niestabilny sterownik, który wykrzacza się w poprzek bez ładu, składu i przyczyny. Podejrzewam, że z czasem, aktualizacje rozwiążą problem, ale występuje, więc nie da się tego pominąć.

No i ostatecznie rozmiar całego ustrojstwa. Do najmniejszych Ryos nie należy. Jeśli nasza „stacja bojowa”, używana do grania, składa się z ikeowego biurka, wymyślonego do pracy biurowej, to może się okazać, że mysz nie będzie miała miejsca na działanie, bo szuflady na szerokość braknie. Rozmiar z jednej strony uzasadniony, ale zważywszy na to o czym mówiłem na początku, to takie trochę dziwne.

Werdykt

Po rozważeniu wszystkich plusów i minusów pozostaje tylko pytanie, czy polecam zakup tego urządzenia? Tak, jak najbardziej. Trzeba jasno i dobitnie powiedzieć, że nie jest to klawiatura dla każdego. Tak naprawdę, to szary zjadacz bułek nie użyje nawet części funkcji, jakie Roccat zaimplementował w tej klawiaturze. Dla „wyczynowców” może się okazać klawiaturą idealną, dla tych z co zasobniejszym portfelem będzie świetnym gadżetem do chwalenia się, bo jak to mawiają, kto bogatemu zabroni?

A poważnie, to nie ma się czego na dłuższą metę czepiać. Porządnie zrobiona, wygodna w użytkowaniu, choć nieporęczna i ciężka jak sumienie Stalina. Bogata w opcje, ale działająca bez zarzutu tak samo jak każda inna. Droga, ale cena jest porządnie uzasadniona. Wszechstronna, bo dostępna w kilku wersjach kolorystycznych, jeśli chodzi o mechanizmy pod klawiszami, dla każdego coś dobrego, chociaż to temat na osobny artykuł. Bardzo mocno polecam każdemu graczowi i szczerze uważam, że warta swojej ceny.

Plusy:

	Nie do zajechania, jak już się przyzwyczaimy
	Funkcja Per key illumination
	Achievementy z klawiatury
	Kanały na kable pod klawiaturą
	Hub USB i złącza audio w klawiaturze
	Bardzo rozbudowane oprogramowanie
	Etui i adapter mini jack w zestawie
	Wysoka, ale uzasadniona cena

Minusy:

	Układ klawiatury wymaga przyzwyczajenia
	Klawisze funkcyjne trochę za blisko
	Niestabilne oprogramowanie
	Waga i rozmiary
	Brakuje w zestawie urządzenia do zdejmowania klawiszy do np. czyszczenia
	Caps Lock

SPIS TREŚCI:

1. OPAKOWANIE I ZAWARTOŚĆ | WYGLĄD I WYKONANIE
2. DZIAŁANIE | OPROGRAMOWANIE I STEROWNIK
3. NA CZYM TESTOWANE? | PODSUMOWANIE | PLUSY I MINUSY